"How did you do that ?!" (κάπως έτσι τα λόγια)
"Instinct."
Η αλήθεια είναι πως εκτός του παιχνιδιού για DOS και SNES, έχω παίξει ελάχιστα το Prince of Persia: Sands of Time και καθόλου το Warrior Within και το Two Thrones. Κάποια στιγμή πρέπει να τσεκάρω την τριλογία.
Πάντως είχα παίξει κάμποσο σε ένα νετκαφέ (ενώ ήμουν στον στρατό) το Prince of Persia με τον πρίγκηπα με το fancy γάντι και την Elika.
Μερικούς μήνες πριν (ακόμα στην θητεία) είδα το trailer της ταινίας του Prince of Persia.
Μπορώ να πω ότι μου φάνηκε λίγο περίεργο (ειδικά το font του τίτλου) και ο ηθοποιός για κάποιο λόγο μου θύμιζε Orlando Bloom και τρόμαξα. Επίσης ότι η Disney ήταν από πίσω, αλλά οκ, δεν έχω πρόβλημα (σε αντίθεση με έναν συνδιαβιβαστή που θεώρησε ότι θα είναι για παιδάκια) με την συγκεκριμένη εταιρεία.
Τέλος πάντων, φαινόταν ότι έχει ωραία εφέ και σκηνές, οπότε σήμερα πήγα να το δω (μόνος...)
Η ιστορία ξεκινάει λέγοντας για την μεγάλη και τρανή αυτοκρατορία της Περσίας (ότι μια μικρή συγκεκριμένη χώρα τους έκανε ζημιές δεν το λέμε, αλλά τέλος πάντων). Ο βασιλιάς αποκτά 2 γιους, αλλά περνώντας από μια αγορά, ένα αγόρι μπαίνει στον δρόμο ενός αλόγου και παραλίγο να γίνει ατύχημα (αν θυμάμαι καλά, γιατί εκεί δεν έδωσα τόση σημασία). Ένας φρουρός αρχίζει και το δέρνει και ένα άλλο αγόρι του πετάει ένα μήλο για να το αφήσει. Τα αγόρια κρύβονται και εκείνο που πέταξε το μήλο λέει στο άλλο να κρυφτεί, όσο εκείνο θα το κυνηγάνε οι φρουροί.
Εκεί λοιπόν εκτός από Prince of Persia gameplay, το κυνηγητό μάλλον θα θυμίσει πολύ και Assassin's Creed πάνω στις ταράτσες. Μετά από λίγο όμως πιάνουν το παιδί και ο ένας φρουρός είναι έτοιμος να το αποκεφαλίσει για ασέβεια. Ο βασιλιάς το βλέπει αυτό και εντυπωσιασμένος, ρωτάει το παιδί πώς το λένε. Εκείνο απαντάει Dastan και ο βασιλιάς λέει να το πάρουν μαζί τους στο παλάτι, όπου το υιοθετεί και γίνεται θετός αδερφός των γιων του (και πρίγκηπας της Περσίας).
15 χρόνια περνάνε και τα τρία αδέρφια προσπαθούν να διαφυλάξουν την αυτοκρατορία και οδεύουν για την ιερή πόλη Amamut που πιστεύουν ότι προμηθεύει όπλα στους εχθρούς τους.
Μην πω το υπόλοιπο, αλλά κλασσικά υπάρχει μια πριγκίπισσα κι ένα μαχαίρι που γυρνάει πίσω τον χρόνο. ;)
Η ιστορία σε αρκετά σημεία πέρναγε γρήγορα από σκηνή σε σκηνή. Και σε φάσεις που να περνάνε ώρες από την μια σκηνή στην άλλη, αλλά με τόσο γρήγορη εναλλαγή που νόμιζες ότι πέρασε 1 λεπτό (εκτός από μια που νύχτωσε κατευθείαν).
Ένα μικρό κομμάτι που με ξένισε αρκετά, ήταν κάπου που αναφέρονται φόροι, φοροδιαφυγή και βλέπουμε αγώνες (όχι αλόγων!). Εκεί, εκτός του ότι οι αναβάτες είχαν νούμερα πάνω τους, νόμιζα ότι η ιστορία πήγε στην μοντέρνα περίοδο...
Και σε αρκετά σημεία το σενάριο απλά έδινε τις ποιητικές άδειες σαν καραμελίτσες.
Anyway, δεν πήγαμε να δούμε όσκαρ σεναρίου, αλλά περιπέτεια και μπορώ να πω ότι σε αυτό μου άρεσε.
Έχει αρκετές μάχες με χατζάρια και άλλα όπλα πιο μετά, πολλές ποζεριές και ο Dastan απλά είναι η σύνθεση κάθε PoP με Altair/Ezio και βάλε. Ο τύπος απλά είναι νίντζα με τα κασκαντεριλίκια που κάνει.
Πάντως, μιας και ξέρουμε από το gameplay των παιχνιδιών, προφανώς περιμέναμε να δούμε αντίστοιχα πράγματα. Και από κυνηγητό υπάρχει αρκετό.
Οι μάχες γίνονται με κανονικούς ανθρώπους. Δεν παίζουν δαίμονες της άμμου και τέτοια.
Δυστυχώς το μαχαίρι δεν χρησιμοποιείται πολλές φορές και τις περισσότερες τις είχε στο trailer. :/
Υπάρχει και το κλασσικό love story που καβγαδίζουν οι πρωταγωνιστές στην αρχή, αλλά true love always wins.
Έχει και αρκετό χιούμορ που επικεντρώνεται στον Dastan και την Tamina.
Το τέλος αν και δεν ήταν αυτό που περίμενα, πάλι δεν ήταν κάτι τρελά πρωτότυπο. Έκανε πάντως την δουλειά του. Αν και δεν μας δίνει ιδέα για sequel (και δεν έκατσα μετά τα credits να δω αν έχει σκηνή), ξέρουμε ότι αν πάει καλά, θα δούμε ένα σύντομα.
Η μουσική μου πέρασε λίγο αδιάφορα μπορώ να πω. Και συνήθως σε ταινίες, κάποιο κομμάτι θα μου μείνει. Εδώ δυστυχώς ούτε το κεντρικό theme δεν μου έκατσε στο μυαλό. :/
Τα εφέ επίσης ήταν περισσότερο βασισμένα στο μαχαίρι και στην άμμο. Υπήρχαν αρκετά slow motion shots, αλλά από αυτά έχουμε φάει με το φτυάρι σε άλλες ταινίες. Προς το τέλος βασικά έγινε πιο "ουάου", αλλά περίμενα περισσότερα.
Από το cast ξεχώρισα τους 2 πρωταγωνιστές κυρίως.
Ο Jake Gyllenhaal (μα τι όνομα είναι αυτό...) κάνει ωραία δουλειά σαν Dastan και σίγουρα έχει το στυλ του τυχοδιώκτη. Μάλλον πιο πολύ θυμίζει τον Prince of Persia του 2008 στο στυλ του. Και το πώς συμπεριφέρεται με την πριγκίπισσα Tamina θυμίζει λίγο την "σχέση" με την Elika.
Επίσης σε φάσεις στην έρημο φοράει μπλε με κόκκινο ρούχο στο κεφάλι και έτσι του φέρνει και εμφανισιακά λίγο.
Η Gemma Arterton (η οποία δεν είναι άσχημη μπορώ να πω ;)) που υποδύεται την πριγκίπισσα Tamina, σαν την πριγκίπισσα Leia των Star Wars, στην αρχή δεν γουστάρει τον Dastan και προσπαθεί συνέχεια να του την φέρει (έχει τους λόγους της), αλλά μετά του ανοίγεται σιγά σιγα.
Επίσης δεν έχει πρόβλημα να κρατήσει χατζάρι και να κάνει ζημιά με αυτό. Αν μπορούσε να κάνει κι αυτή ακροβατικά...
Οι υπόλοιποι είναι normal στον ρόλο τους. Ο ένας αδερφός που είναι προσεκτικός, ο άλλος που είναι πιο battle happy. Ο σοφός πατέρας και ο θείος που παραείναι "nice".
Ο Alfred Molina (Sheik Amar) είναι το comical relief του cast. Μέχρι και μες στην ταινία του λένε ότι μιλάει πολύ. Ο Steve Toussaint (Seso) που είναι ο "bodyguard" του, παρ' όλο που μιλάει πολύ λιγότερο, είναι πιο cool μιας και αφήνει τα λεπίδια του να μιλάνε γι' αυτόν.
Σε σχέση με τα βιντεοπαιχνίδια, όπως πρωτοείπα, δεν έχω μεγάλη εμπειρία με τα νέα PoP. Αλλά θύμιζε αρκετά το gameplay τους με τα ποζεριλίκια του Dastan, όπως και Assassin's Creed. Δεν είχε πάντως καμιά φοβερή παγίδα με καρφιά ή πριόνια στους τοίχους (αυτά άλλωστε τα έχουμε δει από Indiana Jones σε ταινίες και ο Dastan θα τα πέρναγε χωρίς καν να ιδρώσει).
H ιστορία είναι διαφορετική από του βιντεοπαιχνιδιού αν και έχει κοινά σημεία.
Σαν ιδέα πάντως ήταν ενδιαφέρουσα και ελπίζω ότ/αν κάνουν sequel να την επεκτείνουν.
Γενικά η ταινία δεν ήταν καμιά φοβερή τρέλα, ούτε όμως πατάτα για μένα.
Στο τέλος βγήκα κι εγώ με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο σαν του Dastan.
Ίσως γιατί μου άρεσε η κατάληξη της ιστορίας, ίσως γιατί μέσα σε αυτόν τον χαμό θυμήθηκα γιατί βλέπω κάτι τέτοιες περιπέτειες. Για το ποζεριλίκι (και την συμπρωταγωνίστρια ;)).
"We make our own destiny, princess."
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Upcoming Video Games: Marvel Super Hero Squad Online
Είδα το trailer και τώρα θέλω να πηδήξω από το μπαλκόνι...
Chibi χαρακτήρες της Marvel ?! Σε ΜΜΟ ?!
...
Από την μια η Marvel έχει πωρωθεί να κάνει τα πάντα hardcore και από την άλλη μας δίνει αυτό;
Απογοήτευση.
Chibi χαρακτήρες της Marvel ?! Σε ΜΜΟ ?!
...
Από την μια η Marvel έχει πωρωθεί να κάνει τα πάντα hardcore και από την άλλη μας δίνει αυτό;
Απογοήτευση.
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Movies: Iron Man 2
"Oh, it's good to be back!"
Επιτέλους, μετά από τόσους μήνες πήγα σινεμά. :P
Βασικά θέλω να δω την Αλίκη στην χώρα των Θαυμάτων (στο τέλος σε DVD θα την δω όπως φαίνεται) και το Kick Ass που έχει πωρώσει αρκετούς.
Για τώρα όμως, όπως γίνεται συνήθως, προτεραιότητα παίρνει ταινία της Marvel. (εκτός των FF)
Μου είχε αρέσει αρκετά το Iron Man 1, αν και ως συνήθως δεν φαινόταν τόση ώρα ο Iron Man όσο θα ήθελα. Τουλάχιστον είχε την Gwyneth Paltrow που ποτέ δεν με χάλαγε. :P
Anyway, πάμε στο Iron Man 2:
Σαν ιστορία συνεχίζει από το Iron Man προφανώς, όπου τελείωνε με τον Τόνυ Σταρκ να λέει ότι είναι ο Iron Man και βλέπουμε ότι ο κόσμος τον υποστηρίζει και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ήρωα και πώς κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί του και πως όσο θα υπάρχει ο Iron Man, τόσο θα υπάρχει ειρήνη. Αυτό δυσαρεστεί το Υπουργείο Αμύνης των ΗΠΑ που θεωρεί ότι η στολή του Iron Man πρέπει να τεθεί στην διάθεση του στρατού και να τεθεί σε μαζική παραγωγή.
Από την μια αυτό, από την άλλη ο Τόνυ αρχίζει να παθαίνει δηλητηρίαση από τον αντιδραστήρα μέσα του, εμφανίζονται και κάποιοι νέοι κακοί όπως και σύμμαχοι και τέλος πάντων, σιγά μην σας πω όλη την ταινία. :P
Γενικά για μένα φάνηκε κάπως όπως το Spider-Man 2. Ωραίο sequel με αρκετό character development στον κεντρικό χαρακτήρα. Επίσης έδειξε το κλασσικό πρόβλημα του Τόνυ από τα comics. Πίνει. Πολύ. :P
Μου άρεσε ότι από την αρχή κιόλας βλέπουμε πολύ Iron Man, τα ειδικά εφφέ είναι πια κλασσικά σε τέτοιες ταινίες, αλλά πάντα μου άρεσαν οι high-speed λήψεις και οι εκρήξεις. Ύστερα που έχουμε Iron Man x2 (δηλαδή και τον War Machine), γίνεται ακόμα πιο εφετζίδικη η ταινία.
Κλασσικά υπήρχαν κάτι κωμικοτραγικές σκηνές, αλλού μερικές που ήταν αρκετά cheesy αλλά αναμενόμενες και μερικές που το "είσαι ήρωας!" κόλλαγε σίγουρα.
Highlight της ταινίας πάντως είναι όταν μπαίνει το remix του "Another one bites the dust" και το τί γίνεται ενώ παίζει το κομμάτι. ;)
Στην μουσική, έχει ωραία κομμάτια γενικά και αρκετό AC/DC. Η έλλειψη του "Iron Man" των Black Sabbath ήταν αισθητή για μερικά άτομα στο κοινό όπως φάνηκε. :P
Κατά τ' άλλα με το cast:
Ο Robert Downey Jr. έχει φάση σαν Iron Man όπως και στην πρώτη ταινία, με μια δόση τρέλας πάλι. Η Gwyneth ως συνήθως προσπαθεί να είναι η σοβαρή αντίθεση στις τρέλες του και να τον συγκρατεί και ακόμα δεν με χαλάει. :P
Στις θηλυκές παρουσίες προστίθεται η Scarlett Johansson σαν (μισοspoiler, αν είστε Marvel fans άλλωστε ξέρετε ήδη) Black Widow. Δεν λέω, ωραία και ποζεράδικη, αλλά κάτι μου βγαίνει λίγο off πάνω της.
Ο Samuel Jackson εμφανίζεται πάλι σαν Director Nick Fury της S.H.I.E.L.D. Όλο προσπαθώ να τον έχω στο μυαλό μου σαν άτομο από άλλη διάσταση μιας και ο Nick Fury στα comics ήταν τελείως διαφορετικός και δεν το λέω ρατσιστικά, λευκός. Αλλά η Marvel θέλει τον Fury από την Ultimate σειρά (που ήταν βασισμένος στον S. Jackson), οπότε αυτόν θα τρώμε. Τουλάχιστον ξέρουμε ότι και ο Jackson είναι "one bad motherfucker" και δεν παίρνει από αστεία. Αναφέρει πάλι το Avengers Initiative μιας και όπως ξέρουμε η Marvel έχει ήδη ξεκινήσει να ετοιμάζει τις διάφορες ταινίες ώστε να πέσουν όλες μαζί στους Avengers.
Ο Mickey Rourke σαν Backlash (με τα δόντια που θυμίζουν λίγο Jaws) δεν με συγκίνησε τόσο. Βέβαια μετά την ερμηνεία του σαν Marv στο Sin City, άλλος ρόλος του για μένα σε τέτοια ταινία δεν θα τον ξεπεράσει. :P
O Sam Rockwell που υποδύεται τον Justin Hammer (ο οποίος στα comics είναι παππούς), διευθυντής αντίπαλης επιχείρησης, απλά μου την έδινε. Στα comics ο Hammer ήταν ιδιαίτερα ψυχρός όπως θυμόμουν. Εδώ είναι...χαζοχαρούμενος. Έχει και τις σοβαρές στιγμές του, αλλά κάνουν μεγάλο contrast.
Τέλος ο Don Cheadle (που αντικατέστησε τον Terrence Howard της πρώτης ταινίας) ήταν καλός σαν James Rhodes / War Machine. Πιο σοβαρός και πιο στρατιωτικόφατσα από τον Howard.
H ταινία γενικά βλέπεται πολύ ευχάριστα και εύκολα την ξαναβλέπω. Ελπίζω μόνο να μην χαρεί η Marvel και πάει στο Iron Man 3 (σιγά που δεν θα βγάλουν) και το κάνει μάπα όπως το Spider-Man 3.
Επίσης αν κάτσετε μετά τα (μεγάλα) credits, έχει μια σκηνή που δείχνει εύκολα για όσους ξέρουν τρελό hint από επόμενη ταινία της Marvel. ;)
Επιτέλους, μετά από τόσους μήνες πήγα σινεμά. :P
Βασικά θέλω να δω την Αλίκη στην χώρα των Θαυμάτων (στο τέλος σε DVD θα την δω όπως φαίνεται) και το Kick Ass που έχει πωρώσει αρκετούς.
Για τώρα όμως, όπως γίνεται συνήθως, προτεραιότητα παίρνει ταινία της Marvel. (εκτός των FF)
Μου είχε αρέσει αρκετά το Iron Man 1, αν και ως συνήθως δεν φαινόταν τόση ώρα ο Iron Man όσο θα ήθελα. Τουλάχιστον είχε την Gwyneth Paltrow που ποτέ δεν με χάλαγε. :P
Anyway, πάμε στο Iron Man 2:
Σαν ιστορία συνεχίζει από το Iron Man προφανώς, όπου τελείωνε με τον Τόνυ Σταρκ να λέει ότι είναι ο Iron Man και βλέπουμε ότι ο κόσμος τον υποστηρίζει και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ήρωα και πώς κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί του και πως όσο θα υπάρχει ο Iron Man, τόσο θα υπάρχει ειρήνη. Αυτό δυσαρεστεί το Υπουργείο Αμύνης των ΗΠΑ που θεωρεί ότι η στολή του Iron Man πρέπει να τεθεί στην διάθεση του στρατού και να τεθεί σε μαζική παραγωγή.
Από την μια αυτό, από την άλλη ο Τόνυ αρχίζει να παθαίνει δηλητηρίαση από τον αντιδραστήρα μέσα του, εμφανίζονται και κάποιοι νέοι κακοί όπως και σύμμαχοι και τέλος πάντων, σιγά μην σας πω όλη την ταινία. :P
Γενικά για μένα φάνηκε κάπως όπως το Spider-Man 2. Ωραίο sequel με αρκετό character development στον κεντρικό χαρακτήρα. Επίσης έδειξε το κλασσικό πρόβλημα του Τόνυ από τα comics. Πίνει. Πολύ. :P
Μου άρεσε ότι από την αρχή κιόλας βλέπουμε πολύ Iron Man, τα ειδικά εφφέ είναι πια κλασσικά σε τέτοιες ταινίες, αλλά πάντα μου άρεσαν οι high-speed λήψεις και οι εκρήξεις. Ύστερα που έχουμε Iron Man x2 (δηλαδή και τον War Machine), γίνεται ακόμα πιο εφετζίδικη η ταινία.
Κλασσικά υπήρχαν κάτι κωμικοτραγικές σκηνές, αλλού μερικές που ήταν αρκετά cheesy αλλά αναμενόμενες και μερικές που το "είσαι ήρωας!" κόλλαγε σίγουρα.
Highlight της ταινίας πάντως είναι όταν μπαίνει το remix του "Another one bites the dust" και το τί γίνεται ενώ παίζει το κομμάτι. ;)
Στην μουσική, έχει ωραία κομμάτια γενικά και αρκετό AC/DC. Η έλλειψη του "Iron Man" των Black Sabbath ήταν αισθητή για μερικά άτομα στο κοινό όπως φάνηκε. :P
Κατά τ' άλλα με το cast:
Ο Robert Downey Jr. έχει φάση σαν Iron Man όπως και στην πρώτη ταινία, με μια δόση τρέλας πάλι. Η Gwyneth ως συνήθως προσπαθεί να είναι η σοβαρή αντίθεση στις τρέλες του και να τον συγκρατεί και ακόμα δεν με χαλάει. :P
Στις θηλυκές παρουσίες προστίθεται η Scarlett Johansson σαν (μισοspoiler, αν είστε Marvel fans άλλωστε ξέρετε ήδη) Black Widow. Δεν λέω, ωραία και ποζεράδικη, αλλά κάτι μου βγαίνει λίγο off πάνω της.
Ο Samuel Jackson εμφανίζεται πάλι σαν Director Nick Fury της S.H.I.E.L.D. Όλο προσπαθώ να τον έχω στο μυαλό μου σαν άτομο από άλλη διάσταση μιας και ο Nick Fury στα comics ήταν τελείως διαφορετικός και δεν το λέω ρατσιστικά, λευκός. Αλλά η Marvel θέλει τον Fury από την Ultimate σειρά (που ήταν βασισμένος στον S. Jackson), οπότε αυτόν θα τρώμε. Τουλάχιστον ξέρουμε ότι και ο Jackson είναι "one bad motherfucker" και δεν παίρνει από αστεία. Αναφέρει πάλι το Avengers Initiative μιας και όπως ξέρουμε η Marvel έχει ήδη ξεκινήσει να ετοιμάζει τις διάφορες ταινίες ώστε να πέσουν όλες μαζί στους Avengers.
Ο Mickey Rourke σαν Backlash (με τα δόντια που θυμίζουν λίγο Jaws) δεν με συγκίνησε τόσο. Βέβαια μετά την ερμηνεία του σαν Marv στο Sin City, άλλος ρόλος του για μένα σε τέτοια ταινία δεν θα τον ξεπεράσει. :P
O Sam Rockwell που υποδύεται τον Justin Hammer (ο οποίος στα comics είναι παππούς), διευθυντής αντίπαλης επιχείρησης, απλά μου την έδινε. Στα comics ο Hammer ήταν ιδιαίτερα ψυχρός όπως θυμόμουν. Εδώ είναι...χαζοχαρούμενος. Έχει και τις σοβαρές στιγμές του, αλλά κάνουν μεγάλο contrast.
Τέλος ο Don Cheadle (που αντικατέστησε τον Terrence Howard της πρώτης ταινίας) ήταν καλός σαν James Rhodes / War Machine. Πιο σοβαρός και πιο στρατιωτικόφατσα από τον Howard.
H ταινία γενικά βλέπεται πολύ ευχάριστα και εύκολα την ξαναβλέπω. Ελπίζω μόνο να μην χαρεί η Marvel και πάει στο Iron Man 3 (σιγά που δεν θα βγάλουν) και το κάνει μάπα όπως το Spider-Man 3.
Επίσης αν κάτσετε μετά τα (μεγάλα) credits, έχει μια σκηνή που δείχνει εύκολα για όσους ξέρουν τρελό hint από επόμενη ταινία της Marvel. ;)
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Video Game Nostalgia: Ballistics
Ο χρόνος 2001 και η Grin βγάζει το πρώτο της παιχνίδι. Το όνομα αυτού Ballistics. Racing game στο μέλλον, οι πιλότοι έχουν hoverbikes και τρέχουν μέσα σε τούνελ.
Το gameplay απλό, τρέχα και μην χτυπήσεις στα εμπόδια. Αν χτυπήσεις, ανάλογα την ταχύτητα ζεσταίνει το όχημα και ξεκολλάς από το τείχος του τούνελ. Να ξανακολλήσεις γίνεται εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά θα έχεις χάσει όλη σου την ταχύτητα. Επίσης αν ζεσταθεί πολύ το όχημα, μπουμ!
Υπάρχουν boosters και coolers στις άκρες του τούνελ που σου γεμίζουν το boost bar και σου κρυώνουν αυτόματα το όχημα αντίστοιχα. Αν είναι επείγον, μπορείς κι εσύ να ρίξεις cooler στο όχημα, αλλά τότε είναι σαν να πατάς φρένο.
Με απλό γκάζι (και χωρίς αλλαγές στο όχημα) φτάνεις κοντά στα 400 (όπως γράφει) χιλιόμετρα την ώρα, οπότε προλαβαίνεις να βλέπεις τι έρχεται.
Πέρνα όμως πάνω από κάποιο booster και πάτα το space και τότε καταλαβαίνεις γιατί το ταχύμετρο μετράει τα Mach στο πάνω μέρος. :P
Τότε ο ήχος κόβει και απλά δεν έχεις την ευχέρεια να βλέπεις τί έρχεται στην στροφή. Μνήμη, ρεφλέξ και τύχη ή θα σε σώσουν ή θα σε κάνουν χαλκομανία σε κάποιο εμπόδιο.
Με λεφτά από τα πρωταθλήματα, μπορείς να κάνεις upgrade τα μέρη του οχήματος.
Κλασσικά άλλα βοηθάνε στο να αντέχεις και άλλα στο να τρέχεις, κλπ.
Το παιχνίδι ήταν εντυπωσιακό στην εποχή του. Επειδή ήταν από τα πρώτα που είχαν pixel shaders και επίσης ήταν showcase παιχνίδι για τις GeForce 3 (που είχα κι εγώ τότε :P).
Δυστυχώς τα πολλά εμπόδια δεν βολεύουν στο να ευχαριστηθείς την ταχύτητα, γιατί πρέπει να προσέχεις και αυτά και να είσαι στην εξωτερική μεριά της στροφής για να μην ξεκολλήσεις.
Επίσης έχει μόνο 7 πίστες, δεν είναι κανένας μεγάλος αριθμός.
Δεν είχα ασχοληθεί για πολύ καιρό, αλλά αν ήθελα λίγο να πωρωθώ με την ταχύτητα, έμπαινα να παίξω.
Σχόλιο του αδερφού μου όταν το είδε για πρώτη φορά: "Αυτό είναι για να παθαίνεις επιληψία."
Σχόλιο φίλου μου όταν σε μια πίστα πήγαινα πολύ γρήγορα: "Είναι λες και οι τοίχοι πάνε προς τα πίσω..."
Πιο πολύ tech demo στην τελική, αλλά αν θες να τρέξεις γρήγορα δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό.
Και όπως έλεγαν ο Maverick και ο Goose στο Top Gun:
"I feel the need... the need for speed!" (όχι την ομώνυμη racing game σειρά. :P)
Το gameplay απλό, τρέχα και μην χτυπήσεις στα εμπόδια. Αν χτυπήσεις, ανάλογα την ταχύτητα ζεσταίνει το όχημα και ξεκολλάς από το τείχος του τούνελ. Να ξανακολλήσεις γίνεται εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά θα έχεις χάσει όλη σου την ταχύτητα. Επίσης αν ζεσταθεί πολύ το όχημα, μπουμ!
Υπάρχουν boosters και coolers στις άκρες του τούνελ που σου γεμίζουν το boost bar και σου κρυώνουν αυτόματα το όχημα αντίστοιχα. Αν είναι επείγον, μπορείς κι εσύ να ρίξεις cooler στο όχημα, αλλά τότε είναι σαν να πατάς φρένο.
Με απλό γκάζι (και χωρίς αλλαγές στο όχημα) φτάνεις κοντά στα 400 (όπως γράφει) χιλιόμετρα την ώρα, οπότε προλαβαίνεις να βλέπεις τι έρχεται.
Πέρνα όμως πάνω από κάποιο booster και πάτα το space και τότε καταλαβαίνεις γιατί το ταχύμετρο μετράει τα Mach στο πάνω μέρος. :P
Με λεφτά από τα πρωταθλήματα, μπορείς να κάνεις upgrade τα μέρη του οχήματος.
Κλασσικά άλλα βοηθάνε στο να αντέχεις και άλλα στο να τρέχεις, κλπ.
Το παιχνίδι ήταν εντυπωσιακό στην εποχή του. Επειδή ήταν από τα πρώτα που είχαν pixel shaders και επίσης ήταν showcase παιχνίδι για τις GeForce 3 (που είχα κι εγώ τότε :P).
Μέχρι και σήμερα έχει φοβερή αίσθηση της ταχύτητας, μιας και τρέχεις μέσα σε τούνελ, αλλά σε αρκετά σημεία βλέπεις τον "έξω κόσμο". Δεν είχε blur όπως τα περισσότερα παιχνίδια σήμερα, οπότε στις φωτογραφίες δεν φαίνεται τόσο καλό.
Επίσης έχει μόνο 7 πίστες, δεν είναι κανένας μεγάλος αριθμός.
Δεν είχα ασχοληθεί για πολύ καιρό, αλλά αν ήθελα λίγο να πωρωθώ με την ταχύτητα, έμπαινα να παίξω.
Σχόλιο του αδερφού μου όταν το είδε για πρώτη φορά: "Αυτό είναι για να παθαίνεις επιληψία."
Σχόλιο φίλου μου όταν σε μια πίστα πήγαινα πολύ γρήγορα: "Είναι λες και οι τοίχοι πάνε προς τα πίσω..."
Πιο πολύ tech demo στην τελική, αλλά αν θες να τρέξεις γρήγορα δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό.
Και όπως έλεγαν ο Maverick και ο Goose στο Top Gun:
"I feel the need... the need for speed!" (όχι την ομώνυμη racing game σειρά. :P)
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Video Games: Splinter Cell Conviction PC Review
"The Sam Fisher you knew is dead."
Η Ubisoft έφτασε αισίως στο 5ο παιχνίδι της σειράς Splinter Cell. Λίγη ιστορία όμως πριν μπω στο ψητό.
Μετά το πρώτο Assassin's Creed, η Ubisoft φρόντισε να μας ενημερώσει για το SC:C. Στις πρώτες φωτογραφίες βλέπαμε τον Sam με μαλλούρα, αξύριστο και γενικά να θυμίζει κάτι σε Solid Snake όπως έλεγε ο κόσμος τότε. Επίσης δεν είχε πουθενά σκιές και έπρεπε να μπερδεύεται με το πλήθος για να μην τον δουν οι εχθροί, θυμίζει κάτι; Πράγματι. Ο κόσμος θεώρησε ότι έγινε πολύ Αssassin's Creed το game και δεν ενθουσιάστηκε (αν και το να παίρνεις καρέκλες και να τις φοράς στα κεφάλια κάποιων φαινόταν ενδιαφέρον). Οπότε αποφάσισε η Ubisoft να σταματήσει το παιχνίδι και να ξαναρχίσει να το φτιάχνει στην πιο γνωστή φόρμουλα και τώρα έχουμε το Splinter Cell: Conviction.
Σενάριο
Η ιστορία ξεκινάει 2-3 χρόνια μετά το Splinter Cell: Double Agent. Ο Sam Fisher δεν είναι πια μέλος της 3rd Echelon. Ζει και δρα μόνος. Το μεγάλο "σοκ" στο DA ήταν ο θάνατος της κόρης του, ο οποίος τον έβαλε σε μια θέση που δεν είχε τίποτα να χάσει και έτσι η 3rd Echelon τον έστειλε σαν διπλό πράκτορα στην τρομοκρατική οργάνωση John Brown's Army (JBA). Στο τέλος όμως αναγκάστηκε να σκοτώσει τον καλύτερο του φίλο και ανώτερο Irving Lambert που τον είχε πάρει όμηρο η JBA, για να μην χαλάσει την κάλυψη του. Αν και στο DA υπήρχε επιλογή να μην τον σκοτώσει, η Ubisoft θεώρησε καλύτερο ότι ακολούθησε τον πιο δραματικό δρόμο.
Κάπου εκεί σταματάει να αναφέρεται στο DA το Conviction και συνεχίζει με τον Sam να έχει μάθει πως ο θάνατος της κόρης του δεν ήταν ατύχημα.
Και όταν ένας σαν τον Sam γυρεύει εκδίκηση... θα πέσουν πολλά κεφάλια.
Μετά είναι λίγο πολύ κλασσική ιστορία κατασκοπικού θρίλερ με έμφαση στην δράση. Ίσως πιο Tom Clancy παρά ποτέ κατ' εμένα κι ας μην τα γράφει αυτός. Το μαύρο χιούμορ της σειράς αν και κάνει την εμφάνιση του μερικές φορές, είναι πολύ λιγοστό.
Γραφικά
Το παιχνίδι χρησιμοποιεί την Unreal Engine 2.5 με διάφορα modifications. Περίεργο που δεν πήγαν στην UE3 που είναι αρκετά κοινή σήμερα.
Υπάρχουν κλασσικά φάσεις που τα textures δεν θα είναι τόσο μεγάλης ανάλυσης ή οι σκιές θα είναι pixel-ιασμένες και δείχνει ότι είναι console port. Επίσης σε πολλά μηχανήματα δεν τρέχει καλά ή τους κολλάνε τα γραφικά. Φαίνεται πως οι i7 (έχω κι εγώ :P) είναι δυνατοί να το τρέχουν μια χαρά, αλλά ακόμη και τότε υπάρχουν μερικά μέρη που κατεβάζουν λίγο το framerate.
Κατά τ' άλλα, ο φωτισμός είναι ωραίος, όπως παλιά υπάρχουν μέρη με πολύ φως και σκιές. Τα φώτα μπορούν να σπάσουν ώστε να σκοτεινιάσει ο τόπος. Αλλά αντί να γίνεσαι ο αόρατος Sam μέσα στις σκιές και να βλέπεις μόνο το φως στην πλάτη ή τα goggles για να προχωράς στο σκοτάδι, τώρα βλέπεις κανονικά αλλά γίνεται ο κόσμος ασπρόμαυρος εκτός από τα άτομα ή αντικείμενα που πρέπει να προσέχεις.
Σε λεπτομέρεια τα αντικείμενα και οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι και υπάρχει αρκετή προσοχή στα περιβάλλοντα. Τα animations είναι όπως πάντα πολύ προσεγμένα. Μόνο τα πρόσωπα δεν είναι τόσο καλά στις εκφράσεις και είναι λίγο περίεργος ο τρόπος που σου βγάζει τα objectives και τις αναμνήσεις/σκέψεις στον τοίχο σαν να υπάρχει ο σκηνοθέτης με τον projector λίγο πιο εκεί, αλλά οκ, το τρώμε.
Ήχος
Μου έκανε εντύπωση ο ήχος. Τα ηχητικά εφέ για όπλα κλπ, είναι λίγο-πολύ γνωστά, αλλά μου άρεσε που έχει αλλαγή όταν μιλάνε μέσα από πόρτες, κλπ χαρακτήρες και τους ακούς με ανάλογο εφέ και όχι απλά πιο σιγανά. Η μουσική είναι επίσης πολύ ωραία και σε κάποια σημεία καθρεφτίζει τα συναισθήματα του Sam.
Το καλύτερο σημείο βέβαια είναι το voice acting. Ο Michael Ironside για άλλη μια φορά κάνει τον Sam (παρ' όλο που το σκεφτόταν να συνεχίσει) και ακούγεται πιο άγριος παρά ποτέ. Τι να πω, απλά πορώνομαι όταν τον ακούω. Και οι υπόλοιποι χαρακτήρες ακούγονται μέσα στο πετσί των ρόλων τους και κάνουν καλή δουλειά. Μόνο οι εχθροί όταν σε ψάχνουν γίνονται ενοχλητικοί γιατί λένε τις διάφορες απειλές τους την μια μετά την άλλη σχεδόν και γίνονται κουραστικοί.
Gameplay
Και κάπου εδώ αρχίζει ο χαμός στο forum της Ubisoft.:
"Χαλάσατε το παιχνίδι!", "Αυτό δεν είναι Splinter Cell!", κλπ.
Σκεφτείτε να το έκαναν Assassin's Creed όπως ήθελαν στην αρχή δηλαδή.
H αλήθεια είναι πως και το στυλ του gameplay και οι κινήσεις έχουν αλλάξει. Δεν μπορείς με την ροδέλα του mouse να αλλάξεις την ταχύτητα που προχωράς, είναι πια toggle. Εγώ τουλάχιστον μπερδεύομαι αρκετά όταν πατάω το shift (default run/wal toggle κουμπί) απ' όταν είμαι σκυφτός και μια σε σηκώνει και τρέχεις, μια σε σηκώνει και περπατάς, αναλόγως πώς πήγαινες πριν σκύψεις, αλλά καλά κρασιά να το θυμάσαι στον χαμό.
Πράγματα που λείπουν από παλιά, σφύριγμα, jump με κουμπί, να μαζεύεις και να πετάς μικρά αντικείμενα, να σηκώνεις πτώματα και να τα ξεφορτώνεσαι, το σπαγγάτο, unlock/hack minigames, να μπαίνεις ή να σέρνεσαι σε πολύ στενά σημεία, sticky shocker, airfoil round και μάλλον θα έχω ξεχάσει κάτι.
Τώρα πια δεν είναι το stealth ο κεντρικός παράγοντας αλλά μια έκδοση του "η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση". Το οποίο κολλάει με το παιχνίδι (τουλάχιστον στην ιστορία με τον Sam) γιατί έχει "τα νεύρα του" και μόνο σε ένα σημείο άφηνε αναίσθητα άτομα, όλοι οι υπόλοιποι τρέμετε.
Επίσης φαίνεται πως είναι πιο limited η κίνηση, μιας και δεν μπορείς να πηδάς όπου και απ' όπου θέλεις. Όταν υπάρχει μέρος που μπορείς να κάνεις κάτι, εμφανίζεται η κίνηση πάνω του και από κάτω το κουμπί που έχεις για use. Συνήθως αν δεν έχει εμφανιστεί η επιλογή, απλά δεν είσαι σε αρκετά κοντινή απόσταση για να κάνεις την κίνηση. Και δεν με βολεύει τόσο να κρατιέμαι πρώτα από την άκρη και μετά να πηδάω σε κάποιον για kill, παρά να το κάνω κατευθείαν. Επίσης υπάρχουν κάτι παραπλανητικές πόρτες που δεν είναι καν useable.
Ο Sam μπορεί μετά από τόσο καιρό να κάνει σπαγγάτο ανάμεσα στους τοίχους το έχει ξεχάσει τελείως, αλλά στα 42 του όπως λέει η Ubisoft (κι εκεί θα μείνει η ηλικία του, α ρε αγέραστε Sam!), (με την χρήση του use) είναι αίλουρος. Πηδάει πάνω από τραπέζια, κλπ, ανεβαίνει πάλι σε άκρες και προχωράει πολύ γρήγορα στα πλάγια όπως και όταν ανεβαίνει σε σωλήνες σε αντίθεση με παλιά. Επίσης όταν κρύβεσαι (με πατημένο το δεξί κουμπί του mouse by default) και κοιτάς σε κοντινό μέρος σου δείχνει πάλι αν μπορείς να μετακινηθείς εκεί και με ένα απλό use ο Sam πετάγεται προς τα εκεί, κάτι που βολεύει σε αρκετά σημεία. Σε κάποια όμως αν και μοιάζει πως είναι αρκετά κοντά, δεν σου δίνει την επιλογή.
Παλιά, το κλασσικό ήταν να προχωράς πίσω από κάποιον και να τον αρπάζεις, ενίοτε να συλλέγεις και πληροφορίες σφίγγοντας λίγο και μετά διάλεγες αν θα τον αφήσεις αναίσθητο ή νεκρό. Τώρα ο Sam όπως έγραψα πιο πάνω, δεν αφήνει αναίσθητους εκτός από μερικά άτομα. Τώρα το default grab (το οποίο δεν είναι στο use :P) κάνει μια από τις διάφορες εκτελέσεις του Sam ανάλογα αν έχεις πιστόλι ή μεγάλο όπλο. Αν έχεις κρατημένο το grab, τότε παίρνεις τον αντίπαλο για ασπίδα όπως παλιότερα. Μετά ή τον σκοτώνεις ή τον πετάς κάπου (και πεθαίνει :P). Αν σε δουν ενώ πας από μπροστά, μπορεί να σε σπρώξουν πίσω και μετά να σε πυροβολήσουν.
Και δεν γίνεται όπως στα παλιά, να περάσεις ολόκληρη πίστα χωρίς να σε πάρουν καν χαμπάρι. Αν πυροβολήσεις κάπου (είτε τοίχο είτε λάμπα) και είναι αρκετά κοντά κάποιος αντίπαλος, όλοι αρχίζουν να σε ψάχνουν. Και έχουν όλοι φακούς. Και συνήθως κάθονται έξω από δωμάτια και περιμένουν χλευάζοντας.
Επίσης όταν σε κάνουν detect και κρυφτείς, μένει ένα άσπρο διαφανές περίγραμμα του Sam που δείχνει που νομίζουν οι αντίπαλοι ότι βρίσκεσαι. Όσο αυτό είναι εκεί, οι αντίπαλοι θα προσπαθούν να πλησιάσουν εκείνο το μέρος ή θα το πυροβολούν, οπότε μπορείς να πας από τα πλάγια ή από πίσω. Όταν κάποιος αντίπαλος πάει εκεί και δεν σε βρει, τότε εξαφανίζεται και σε έχουν χάσει.
Πληροφορίες συλλέγεις από ορισμένα άτομα και είναι σαν minigame που θυμίζει και λίγο Punisher. Ή δέρνεις τον κακόμοιρο επί τόπου ή χρησιμοποιείς το γύρω περιβάλλον. ;)
Προσωπικά τα interrogations αυτά, μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά είμαι σαδιστής στα games. ^_^
Μειονέκτημα ότι δεν σε αφήνει να βγεις από τον άμεσο χώρο και τρως κάτι τρελά invisible walls οπότε δεν μπορείς να κάνεις interrogate στο δίπλα δωμάτιο ή πιο πέρα στον διάδρομο.
Τέλος το μίσος πολλών, το Mark and Execute. Ανάλογα το όπλο και τα upgrades του (θα αναφερθώ μετά σε αυτά), μπορείς να μαρκάρεις κάμποσα άτομα. Αν κάνεις execute ή πιάσεις κάποιον για ασπίδα, τότε μπορείς πατώντας το Ε(xecute) να σκοτώσεις όσους είναι στο πεδίο βολής σου και του όπλου σου (και εμφανίζονται κόκκινα τα marks). Αν έχεις μαρκάρει 4 και σκοτώσεις 2, τότε ατύχησες, πρέπει να σκοτώσεις κάποιον άλλον από κοντά.
Αυτό είναι πολύ χρήσιμο μιας και το παιχνίδι τώρα φροντίζει σχεδόν πάντα να σου στέλνει περισσότερο κόσμο ή να καλύπτουν τα σημεία που θα περάσεις. Σε διάφορες καταστάσεις ο μόνος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσεις αυτό ή να ρίξεις κανένα εκρηκτικό για να κάνεις την ζωή σου εύκολη (ή εγώ είμαι noob :P).
Aν δεν το γουστάρετε, μην το χρησιμοποιείτε. :P Άλλωστε είναι πολύ πιο εύστοχος ο Sam σε σχέση με τα παλιά παιχνίδια. Εμένα πάντως πάλι μου φάνηκε αρκετά Tom Clancy (και ας μην το γράφει) μιας και στα βιβλία του, οι πρωταγωνιστές τραβάνε headshots ή double taps με μαγική ευκολία. Θα κολλήσει τώρα ο Sam; ;)
Παρ'όλα αυτά, σε κάποια σημεία ένιωθα πράγματι σαν τον παλιό Sam όταν πήγαινα πίσω από κάποιον χωρίς να με αντιληφθεί ενώ προχώραγε. Αλλά πάλι, η Ubisoft θέλει να είσαι "πάνθηρας" και δεν παίζεις όπως παλιά σαν φάντασμα, αλλά επιτίθεσαι πολύ συχνά εκ του ασφαλούς.
Τέλος, παίζω με πληκτρολόγιο και mouse που βολεύει πολύ για τα headshots. Δεν έχω δοκιμάσει gamepad και έχουν αναφερθεί προβλήματα εκεί.
Weapons/Gadgets
Από όπλα υπάρχουν διάφορα. Μια καλή γκάμα από πιστόλια και machine guns/rifles όπως και καραμπίνα. Κάνοντας διάφορα challenges του παιχνιδιού κερδίζεις πόντους και μπορείς να τους βάλεις διάφορα upgrades. Κάθε όπλο παίρνει 3 upgrades. Συνήθως καλύτερες σφαίρες ή μεγαλύτερο γεμιστήρα, διόπτρα ή σιγαστήρα, laser sight, κλπ. Ανάλογα το upgrade αλλάζει και πως φαίνεται το όπλο.
Το πρόβλημα είναι πως αν σου αρέσει ένα όπλο που παίρνει σιγαστήρα, δεν μπορείς να βάλεις διόπτρα (εκτός του MP-5 SD3 που έχει σιγαστήρα by default). Είναι προκαθορισμένα τα upgrades.
Όπλα παίρνεις μέσα στο story ή από αντιπάλους όταν τα μαζεύεις.
Από gadgets επιστρέφουν η frag grenade (ξέρετε τι κάνει τόσα χρόνια), η sticky cam (που δεν σφυράει αλλά παίζει μουσικούλα, κάνει μεγάλο μπουμ πάλι), η snake cam (αν και στην αρχή ο Sam δεν την έχει, κοιτάει κάτω από πόρτες με...άλλο τρόπο ;)), flashbang, proximity mine, remote mine (δεν θυμάμαι αν ήταν η μια εκ των 2 ή και οι 2 στα προηγούμενα, συγχωρέστε με, εκεί δεν έπαιζα με τα gadgets. :P). Σίγουρα νέα είναι το portable EMP και η EMP grenade. Και τα 2 χαλάνε τα ηλεκτρικά (φώτα βασικά) στην γύρω περιοχή και κάνουν stun τους αντιπάλους για λίγο. Το portable EMP απλά ξεκινάει από τον Sam.
Φυσικά δεν γινόταν Splinter Cell χωρίς τα κλασσικά goggles του Sam. Όμως μην περιμένετε Night-Vision ή Thermal όπως παλιά. Τώρα αυτά είναι τα sonar goggles, τα οποία στέλνουν έναν παλμό που περνάει ανάμεσα από τοίχους και φωτίζει τους αντιπάλους (αν και δεν περνάει μέσα από μερικούς τοίχους) οι οποίοι μπορούν να γίνουν mark. Μετά από λίγο "σβήνουν" και στέλνει και άλλο παλμό και συνεχίζει έτσι. Θα μου πείτε το σόναρ δεν δουλεύει έτσι, αλλά ας το αφήσουμε αυτό. :P
Στα αρνητικά του, είναι πως αν και στο πασάρουν ότι έχει night-vision, σιγά μην το χρησιμοποιήσετε γι' αυτό. Επίσης δεν έχει μεγάλη εμβέλεια.
Deniable Ops
Εκτός του story, μπορείτε να παίξετε και κάποια άλλα modes σε διάφορες πίστες.
Διαλέγετε αν θα παίξετε με τον Arhcer της Third Echelon ή τον Kestrel της Voron. Εκτός της αλλαγής προσώπου (που εμένα είναι αντίστροφα; ) και της ανάλογης default στολής, δεν έχουν διαφορές.
Μπορείτε να διαλέξετε από αυτά που έχετε ήδη ξεκλειδώσει και κάνει upgrade, το πιστόλι σας, το δευτερεύον όπλο σας, 2 gadgets και την στολή σας πριν ξεκινήσετε.
Η κάθε στολή έχει 3 upgrades για gadgets, 3 για σφαίρες, 3 για armour. Σύνολο 9 που μπορείτε να ξεκλειδώσετε και ανάλογα πιο βάζει διαφορετικό "κομμάτι".
πχ. στην στολή του Sam, αν βάλετε το 3ο armour upgrade φοράτε το αλεξίσφαιρο, παρά το διακοσμητικό του, είναι μόνο το 1 από τα 3, οπότε μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς για το πως προτιμάτε να φαίνεστε. Δηλαδή όποιο από τα 3 (μόνο του) upgrades να βάλετε, είναι το 1/3 και όχι ότι το 3ο είναι το πιο δυνατό. Αυτό το δείχνει και αριστερά βέβαια στην μπάρα για armour.
Τα modes είναι:
Hunter: Όπου ο παίχτης πρέπει να σκοτώσει 10 αντιπάλους στην πίστα. Αν τον δουν οι αντίπαλοι, έρχονται άλλοι 10. Μετά από αυτό δεν έρχονται άλλοι.
Infiltration: Περίεργο όνομα μιας και πάλι πρέπει να σκοτώσετε 10 αντιπάλους. Απλά δεν πρέπει να σας κάνουν detect ποτέ, αλλιώς mission fail. (γιατί δεν το λένε silent elimination; )
Υπάρχει κατευθείαν στην Deluxe έκδοση. Στην απλή πρέπει να ξεκλειδωθεί μέσω Uplay.
Last Stand: Υπάρχει μια κεφαλή EMP και αντίπαλοι έρχονται κατά κύματα να την καταστρέψουν. Οπότε την προστατεύετε από το να την διαλύσουν όσο περισσότερο γίνεται.
Στα settings γίνεται να βάλετε όριο χρόνου, αν θα παίζετε μόνο με πιστόλια και αν θα παίζετε χωρίς gadgets.
Multiplayer
Στο online μέρος του παιχνιδιού πρέπει σίγουρα να έχετε ανοίξει τα ανάλογα ports, να έχετε πει στο firewall να μην μπλοκάρει το παιχνίδι και να κάνετε την προσευχή σας. :P
Πολύ συχνά δεν βρίσκει παιχνίδι, αλλά όταν βρει, το lag (τις φορές που έπαιξα εγώ) είναι μηδαμινό. Μόνο μια φορά είχα ένα μικρό delay στις κινήσεις, οπότε εκεί θα πρέπει να πήγε αρκετά ψηλά.
Εδώ υπάρχουν τα ίδια modes με του Deniable Ops. Μόνο που αντί για έναν παίχτη, έχετε 2.
Λειτουργούν ακριβώς το ίδιο.
Τα παραπάνω modes είναι το Coop και το Face Off.
Coop
Το Coop έχει μια ιστορία που συσχετίζεται με του Conviction και λαμβάνει μέρος λίγο πιο πριν, δηλαδή είναι prequel.
H ιστορία εκεί πάλι δεν είναι κάτι τρελό, αλλά έχει μερικά ωραία interrogations πάλι και γενικά έχει φάση όταν πηγαίνεις καλά με τον συμπαίχτη σου.
Το οποίο μέχρι στιγμής είναι λίγο πρόβλημα γιατί η Ubisoft δεν έβαλε ούτε text chat, ούτε VoIP και δεν μπορείς να συνεννοηθείς αν δεν έχεις κάποιο TS, Ventrillo, κλπ.
Οι κινήσεις είναι ίδιες όπως και στο single player αλλά αν είσαι απρόσεχτος και πας για grab ενώ σε έχουν δει, εκτός από το σπρώξιμο, τότε μπορεί να σε πάρουν για human shield όπως κάνεις κι εσύ και έχει 30 δευτερόλεπτα ο συμπαίχτης να σε σώσει. Εκεί πυροβολούν αν τον δουν, αλλά μπορεί και ο πιασμένος παίχτης να τους αποσπάσει την προσοχή με το use, οπότε βαράει αγκωνιά, αλλά δεν ελευθερώνεται. Όμως ο αντίπαλος για λίγο στοχεύει τον παίχτη αυτόν και ο ελεύθερος έχει ανοιχτό πεδίο προς το κεφάλι του και δεν τον κοιτάει ο αντίπαλος. Αν αποτύχει, τότε ξαναπιάνει τον άλλο για ασπίδα και ο χρόνος λιγοστεύει πολύ.
Επίσης, όταν ο ένας απο τους 2 χτυπηθεί αρκετά, πέφτει κάτω αλλά δεν πεθαίνει. Έχει κάπου 1 λεπτό να τον σώσει ο άλλος. Ο πεσμένος μπορεί να σηκωθεί λίγο και να πυροβολήσει, αλλά αν τον πάρουν χαμπάρι, τότε θα τον σκοτώσουν για καλά.
Σε περίπτωση που πεθάνει τελείως ένας παίχτης ή και οι 2 είναι ανήμποροι να δράσουν, το παιχνίδι τελειώνει και γυρνάνε στο τελευταίο checkpoint.
Face-Off
Εδώ οι 2 παίχτες παίζουν αντίπαλοι. Όμως η πίστα έχει και τους κανονικούς αντιπάλους του AI.
Uplay
H Ubisoft έβαλε το Uplay service της στο παιχνίδι. Αυτό κοιτάει μερικά δικά του challenges και δίνει αντίστοιχα uplay points για να ξεκλειδώσεις κάποια πράγματα. (όπως μια στολή, ένα όπλο, το infiltration mode αν δεν έχεις πάρει την deluxe έκδοση, κλπ).
Bugs
Όπως έγραψα στα γραφικά υπάρχουν διάφορα προβλήματα σε αρκετούς. Επίσης το παιχνίδι σε story mode κοντά στην μια ώρα περίπου φροντίζει να κάνει CTD. Μερικές φορές σκοτώνεις κάποιον 2 μέτρα από τον διπλανό του με σφαίρα στο κεφάλι και κλασσικά ο άλλος πέρα βρέχει. Πιστεύω ότι μια σφαίρα που περνάει ένα κεφάλι και ειδικά ένα πτώμα που πέφτει να κάνει αρκετό θόρυβο. :P Αν τον κοιτάει, τότε οκ, αν είναι γυρισμένος από την άλλη, θα τον αγνοήσει.
Πέτυχα και ένα bug όταν σε coop πήγαμε να ανοίξουμε μια πόρτα με τον συμπαίχτη. Εγώ πάτησα use για να πάρω θέση με τον λοστό, εκείνος πάτησε το κουμπί για bash. Οπότε ενώ εγώ είχα τον λοστό, εκείνος κλώτσαγε, το παιχνίδι τα είδε όλα και ατυχήσαμε. :P
Αναμένεται patch που θα φτιάχνει διάφορα προβλήματα και θα βάλει και VoIP, ας ελπίσουμε να μην χαλάσει κάτι.
Επίλογος
Tο παιχνίδι είναι αρκετά διαφορετικό από τα παλιά. Μην περιμένετε να παίξετε με τον ίδιο τρόπο. Προωθεί την χρήση δράσης και είναι πιο "άγριο". Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι απλοποιήθηκε πολύ και είναι αλήθεια πως λείπουν πολλά από τα παλιά.
Επίσης πολλοί λένε ότι ο Sam έγινε ο νέος Jack Bauer. Δεν μπορώ να δώσω γνώμη σε αυτό γιατί δεν έβλεπα 24, οπότε το βλέπω μόνο από την μεριά του Sam.
Ο Sam δεν ασχολείται πια με τους κανόνες, έχει χάσει πολλά, έχει αλλάξει. Δεν εμπιστεύεται σχεδόν κανέναν και δεν είναι πια ο οικογενειάρχης που έφευγε να "κάνει κάτι δουλίτσες" και μετά να γυρίσει σπίτι του και να κοιμηθεί. Βγήκε από το κλουβί του και διψάει για αίμα.
Μην περιμένετε stealth 100%, είναι stealth με γερή δόση action. Εμένα μου άρεσε. Μετά από 4 παιχνίδια (ok, λιγότερο στο DA) που πάσχιζα να μην σκοτώνω κανέναν ενώ έχω έναν πρώην SEAL, μου άρεσε η αλλαγή. Μην ξεχνάμε ότι αν έβγαινε ίδιο με τα παλιά, θα έλεγαν "μα πάλι ίδιο είναι", γιατί οι fans δεν είναι ποτέ χαρούμενοι. :P
Αν η Ubisoft αποφασίσει να φτιάξει και τα διάφορα προβλήματα καλά θα είναι. ;)
Ακολουθώ την σειρά από την αρχή και ίσως είμαι πιο ρομαντικός επειδή θέλω να βλέπω την ιστορία του Sam και ας έχουν αλλάξει οι συνθήκες.
Μου άρεσε το παιχνίδι και νομίζω ότι θα περάσω αρκετές ώρες στο multiplayer κομμάτι του. Και θα ξαναπαίξω το single player για την κινηματογραφικότητα που έχει.
Πως θα γίνουν τα επόμενα SCs δεν ξέρω, ελπίζω πάντως η Ubisoft να αρχίσει να κάνει καλύτερα ports γιατί είναι κρίμα να έχουν τόσοι προβλήματα με το παιχνίδι.
"...so watch your back. I can't stop him. Noone can!"
Η Ubisoft έφτασε αισίως στο 5ο παιχνίδι της σειράς Splinter Cell. Λίγη ιστορία όμως πριν μπω στο ψητό.
Μετά το πρώτο Assassin's Creed, η Ubisoft φρόντισε να μας ενημερώσει για το SC:C. Στις πρώτες φωτογραφίες βλέπαμε τον Sam με μαλλούρα, αξύριστο και γενικά να θυμίζει κάτι σε Solid Snake όπως έλεγε ο κόσμος τότε. Επίσης δεν είχε πουθενά σκιές και έπρεπε να μπερδεύεται με το πλήθος για να μην τον δουν οι εχθροί, θυμίζει κάτι; Πράγματι. Ο κόσμος θεώρησε ότι έγινε πολύ Αssassin's Creed το game και δεν ενθουσιάστηκε (αν και το να παίρνεις καρέκλες και να τις φοράς στα κεφάλια κάποιων φαινόταν ενδιαφέρον). Οπότε αποφάσισε η Ubisoft να σταματήσει το παιχνίδι και να ξαναρχίσει να το φτιάχνει στην πιο γνωστή φόρμουλα και τώρα έχουμε το Splinter Cell: Conviction.
Σενάριο
Η ιστορία ξεκινάει 2-3 χρόνια μετά το Splinter Cell: Double Agent. Ο Sam Fisher δεν είναι πια μέλος της 3rd Echelon. Ζει και δρα μόνος. Το μεγάλο "σοκ" στο DA ήταν ο θάνατος της κόρης του, ο οποίος τον έβαλε σε μια θέση που δεν είχε τίποτα να χάσει και έτσι η 3rd Echelon τον έστειλε σαν διπλό πράκτορα στην τρομοκρατική οργάνωση John Brown's Army (JBA). Στο τέλος όμως αναγκάστηκε να σκοτώσει τον καλύτερο του φίλο και ανώτερο Irving Lambert που τον είχε πάρει όμηρο η JBA, για να μην χαλάσει την κάλυψη του. Αν και στο DA υπήρχε επιλογή να μην τον σκοτώσει, η Ubisoft θεώρησε καλύτερο ότι ακολούθησε τον πιο δραματικό δρόμο.
Κάπου εκεί σταματάει να αναφέρεται στο DA το Conviction και συνεχίζει με τον Sam να έχει μάθει πως ο θάνατος της κόρης του δεν ήταν ατύχημα.
Και όταν ένας σαν τον Sam γυρεύει εκδίκηση... θα πέσουν πολλά κεφάλια.
Μετά είναι λίγο πολύ κλασσική ιστορία κατασκοπικού θρίλερ με έμφαση στην δράση. Ίσως πιο Tom Clancy παρά ποτέ κατ' εμένα κι ας μην τα γράφει αυτός. Το μαύρο χιούμορ της σειράς αν και κάνει την εμφάνιση του μερικές φορές, είναι πολύ λιγοστό.
Γραφικά
Το παιχνίδι χρησιμοποιεί την Unreal Engine 2.5 με διάφορα modifications. Περίεργο που δεν πήγαν στην UE3 που είναι αρκετά κοινή σήμερα.
Υπάρχουν κλασσικά φάσεις που τα textures δεν θα είναι τόσο μεγάλης ανάλυσης ή οι σκιές θα είναι pixel-ιασμένες και δείχνει ότι είναι console port. Επίσης σε πολλά μηχανήματα δεν τρέχει καλά ή τους κολλάνε τα γραφικά. Φαίνεται πως οι i7 (έχω κι εγώ :P) είναι δυνατοί να το τρέχουν μια χαρά, αλλά ακόμη και τότε υπάρχουν μερικά μέρη που κατεβάζουν λίγο το framerate.
Κατά τ' άλλα, ο φωτισμός είναι ωραίος, όπως παλιά υπάρχουν μέρη με πολύ φως και σκιές. Τα φώτα μπορούν να σπάσουν ώστε να σκοτεινιάσει ο τόπος. Αλλά αντί να γίνεσαι ο αόρατος Sam μέσα στις σκιές και να βλέπεις μόνο το φως στην πλάτη ή τα goggles για να προχωράς στο σκοτάδι, τώρα βλέπεις κανονικά αλλά γίνεται ο κόσμος ασπρόμαυρος εκτός από τα άτομα ή αντικείμενα που πρέπει να προσέχεις.
Σε λεπτομέρεια τα αντικείμενα και οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι και υπάρχει αρκετή προσοχή στα περιβάλλοντα. Τα animations είναι όπως πάντα πολύ προσεγμένα. Μόνο τα πρόσωπα δεν είναι τόσο καλά στις εκφράσεις και είναι λίγο περίεργος ο τρόπος που σου βγάζει τα objectives και τις αναμνήσεις/σκέψεις στον τοίχο σαν να υπάρχει ο σκηνοθέτης με τον projector λίγο πιο εκεί, αλλά οκ, το τρώμε.
Ήχος
Μου έκανε εντύπωση ο ήχος. Τα ηχητικά εφέ για όπλα κλπ, είναι λίγο-πολύ γνωστά, αλλά μου άρεσε που έχει αλλαγή όταν μιλάνε μέσα από πόρτες, κλπ χαρακτήρες και τους ακούς με ανάλογο εφέ και όχι απλά πιο σιγανά. Η μουσική είναι επίσης πολύ ωραία και σε κάποια σημεία καθρεφτίζει τα συναισθήματα του Sam.
Το καλύτερο σημείο βέβαια είναι το voice acting. Ο Michael Ironside για άλλη μια φορά κάνει τον Sam (παρ' όλο που το σκεφτόταν να συνεχίσει) και ακούγεται πιο άγριος παρά ποτέ. Τι να πω, απλά πορώνομαι όταν τον ακούω. Και οι υπόλοιποι χαρακτήρες ακούγονται μέσα στο πετσί των ρόλων τους και κάνουν καλή δουλειά. Μόνο οι εχθροί όταν σε ψάχνουν γίνονται ενοχλητικοί γιατί λένε τις διάφορες απειλές τους την μια μετά την άλλη σχεδόν και γίνονται κουραστικοί.
Gameplay
Και κάπου εδώ αρχίζει ο χαμός στο forum της Ubisoft.:
"Χαλάσατε το παιχνίδι!", "Αυτό δεν είναι Splinter Cell!", κλπ.
Σκεφτείτε να το έκαναν Assassin's Creed όπως ήθελαν στην αρχή δηλαδή.
H αλήθεια είναι πως και το στυλ του gameplay και οι κινήσεις έχουν αλλάξει. Δεν μπορείς με την ροδέλα του mouse να αλλάξεις την ταχύτητα που προχωράς, είναι πια toggle. Εγώ τουλάχιστον μπερδεύομαι αρκετά όταν πατάω το shift (default run/wal toggle κουμπί) απ' όταν είμαι σκυφτός και μια σε σηκώνει και τρέχεις, μια σε σηκώνει και περπατάς, αναλόγως πώς πήγαινες πριν σκύψεις, αλλά καλά κρασιά να το θυμάσαι στον χαμό.
Πράγματα που λείπουν από παλιά, σφύριγμα, jump με κουμπί, να μαζεύεις και να πετάς μικρά αντικείμενα, να σηκώνεις πτώματα και να τα ξεφορτώνεσαι, το σπαγγάτο, unlock/hack minigames, να μπαίνεις ή να σέρνεσαι σε πολύ στενά σημεία, sticky shocker, airfoil round και μάλλον θα έχω ξεχάσει κάτι.
Τώρα πια δεν είναι το stealth ο κεντρικός παράγοντας αλλά μια έκδοση του "η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση". Το οποίο κολλάει με το παιχνίδι (τουλάχιστον στην ιστορία με τον Sam) γιατί έχει "τα νεύρα του" και μόνο σε ένα σημείο άφηνε αναίσθητα άτομα, όλοι οι υπόλοιποι τρέμετε.
Επίσης φαίνεται πως είναι πιο limited η κίνηση, μιας και δεν μπορείς να πηδάς όπου και απ' όπου θέλεις. Όταν υπάρχει μέρος που μπορείς να κάνεις κάτι, εμφανίζεται η κίνηση πάνω του και από κάτω το κουμπί που έχεις για use. Συνήθως αν δεν έχει εμφανιστεί η επιλογή, απλά δεν είσαι σε αρκετά κοντινή απόσταση για να κάνεις την κίνηση. Και δεν με βολεύει τόσο να κρατιέμαι πρώτα από την άκρη και μετά να πηδάω σε κάποιον για kill, παρά να το κάνω κατευθείαν. Επίσης υπάρχουν κάτι παραπλανητικές πόρτες που δεν είναι καν useable.
Ο Sam μπορεί μετά από τόσο καιρό να κάνει σπαγγάτο ανάμεσα στους τοίχους το έχει ξεχάσει τελείως, αλλά στα 42 του όπως λέει η Ubisoft (κι εκεί θα μείνει η ηλικία του, α ρε αγέραστε Sam!), (με την χρήση του use) είναι αίλουρος. Πηδάει πάνω από τραπέζια, κλπ, ανεβαίνει πάλι σε άκρες και προχωράει πολύ γρήγορα στα πλάγια όπως και όταν ανεβαίνει σε σωλήνες σε αντίθεση με παλιά. Επίσης όταν κρύβεσαι (με πατημένο το δεξί κουμπί του mouse by default) και κοιτάς σε κοντινό μέρος σου δείχνει πάλι αν μπορείς να μετακινηθείς εκεί και με ένα απλό use ο Sam πετάγεται προς τα εκεί, κάτι που βολεύει σε αρκετά σημεία. Σε κάποια όμως αν και μοιάζει πως είναι αρκετά κοντά, δεν σου δίνει την επιλογή.
Παλιά, το κλασσικό ήταν να προχωράς πίσω από κάποιον και να τον αρπάζεις, ενίοτε να συλλέγεις και πληροφορίες σφίγγοντας λίγο και μετά διάλεγες αν θα τον αφήσεις αναίσθητο ή νεκρό. Τώρα ο Sam όπως έγραψα πιο πάνω, δεν αφήνει αναίσθητους εκτός από μερικά άτομα. Τώρα το default grab (το οποίο δεν είναι στο use :P) κάνει μια από τις διάφορες εκτελέσεις του Sam ανάλογα αν έχεις πιστόλι ή μεγάλο όπλο. Αν έχεις κρατημένο το grab, τότε παίρνεις τον αντίπαλο για ασπίδα όπως παλιότερα. Μετά ή τον σκοτώνεις ή τον πετάς κάπου (και πεθαίνει :P). Αν σε δουν ενώ πας από μπροστά, μπορεί να σε σπρώξουν πίσω και μετά να σε πυροβολήσουν.
Και δεν γίνεται όπως στα παλιά, να περάσεις ολόκληρη πίστα χωρίς να σε πάρουν καν χαμπάρι. Αν πυροβολήσεις κάπου (είτε τοίχο είτε λάμπα) και είναι αρκετά κοντά κάποιος αντίπαλος, όλοι αρχίζουν να σε ψάχνουν. Και έχουν όλοι φακούς. Και συνήθως κάθονται έξω από δωμάτια και περιμένουν χλευάζοντας.
Επίσης όταν σε κάνουν detect και κρυφτείς, μένει ένα άσπρο διαφανές περίγραμμα του Sam που δείχνει που νομίζουν οι αντίπαλοι ότι βρίσκεσαι. Όσο αυτό είναι εκεί, οι αντίπαλοι θα προσπαθούν να πλησιάσουν εκείνο το μέρος ή θα το πυροβολούν, οπότε μπορείς να πας από τα πλάγια ή από πίσω. Όταν κάποιος αντίπαλος πάει εκεί και δεν σε βρει, τότε εξαφανίζεται και σε έχουν χάσει.
Πληροφορίες συλλέγεις από ορισμένα άτομα και είναι σαν minigame που θυμίζει και λίγο Punisher. Ή δέρνεις τον κακόμοιρο επί τόπου ή χρησιμοποιείς το γύρω περιβάλλον. ;)
Προσωπικά τα interrogations αυτά, μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά είμαι σαδιστής στα games. ^_^
Μειονέκτημα ότι δεν σε αφήνει να βγεις από τον άμεσο χώρο και τρως κάτι τρελά invisible walls οπότε δεν μπορείς να κάνεις interrogate στο δίπλα δωμάτιο ή πιο πέρα στον διάδρομο.
Τέλος το μίσος πολλών, το Mark and Execute. Ανάλογα το όπλο και τα upgrades του (θα αναφερθώ μετά σε αυτά), μπορείς να μαρκάρεις κάμποσα άτομα. Αν κάνεις execute ή πιάσεις κάποιον για ασπίδα, τότε μπορείς πατώντας το Ε(xecute) να σκοτώσεις όσους είναι στο πεδίο βολής σου και του όπλου σου (και εμφανίζονται κόκκινα τα marks). Αν έχεις μαρκάρει 4 και σκοτώσεις 2, τότε ατύχησες, πρέπει να σκοτώσεις κάποιον άλλον από κοντά.
Αυτό είναι πολύ χρήσιμο μιας και το παιχνίδι τώρα φροντίζει σχεδόν πάντα να σου στέλνει περισσότερο κόσμο ή να καλύπτουν τα σημεία που θα περάσεις. Σε διάφορες καταστάσεις ο μόνος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσεις αυτό ή να ρίξεις κανένα εκρηκτικό για να κάνεις την ζωή σου εύκολη (ή εγώ είμαι noob :P).
Aν δεν το γουστάρετε, μην το χρησιμοποιείτε. :P Άλλωστε είναι πολύ πιο εύστοχος ο Sam σε σχέση με τα παλιά παιχνίδια. Εμένα πάντως πάλι μου φάνηκε αρκετά Tom Clancy (και ας μην το γράφει) μιας και στα βιβλία του, οι πρωταγωνιστές τραβάνε headshots ή double taps με μαγική ευκολία. Θα κολλήσει τώρα ο Sam; ;)
Παρ'όλα αυτά, σε κάποια σημεία ένιωθα πράγματι σαν τον παλιό Sam όταν πήγαινα πίσω από κάποιον χωρίς να με αντιληφθεί ενώ προχώραγε. Αλλά πάλι, η Ubisoft θέλει να είσαι "πάνθηρας" και δεν παίζεις όπως παλιά σαν φάντασμα, αλλά επιτίθεσαι πολύ συχνά εκ του ασφαλούς.
Τέλος, παίζω με πληκτρολόγιο και mouse που βολεύει πολύ για τα headshots. Δεν έχω δοκιμάσει gamepad και έχουν αναφερθεί προβλήματα εκεί.
Weapons/Gadgets
Από όπλα υπάρχουν διάφορα. Μια καλή γκάμα από πιστόλια και machine guns/rifles όπως και καραμπίνα. Κάνοντας διάφορα challenges του παιχνιδιού κερδίζεις πόντους και μπορείς να τους βάλεις διάφορα upgrades. Κάθε όπλο παίρνει 3 upgrades. Συνήθως καλύτερες σφαίρες ή μεγαλύτερο γεμιστήρα, διόπτρα ή σιγαστήρα, laser sight, κλπ. Ανάλογα το upgrade αλλάζει και πως φαίνεται το όπλο.
Το πρόβλημα είναι πως αν σου αρέσει ένα όπλο που παίρνει σιγαστήρα, δεν μπορείς να βάλεις διόπτρα (εκτός του MP-5 SD3 που έχει σιγαστήρα by default). Είναι προκαθορισμένα τα upgrades.
Όπλα παίρνεις μέσα στο story ή από αντιπάλους όταν τα μαζεύεις.
Από gadgets επιστρέφουν η frag grenade (ξέρετε τι κάνει τόσα χρόνια), η sticky cam (που δεν σφυράει αλλά παίζει μουσικούλα, κάνει μεγάλο μπουμ πάλι), η snake cam (αν και στην αρχή ο Sam δεν την έχει, κοιτάει κάτω από πόρτες με...άλλο τρόπο ;)), flashbang, proximity mine, remote mine (δεν θυμάμαι αν ήταν η μια εκ των 2 ή και οι 2 στα προηγούμενα, συγχωρέστε με, εκεί δεν έπαιζα με τα gadgets. :P). Σίγουρα νέα είναι το portable EMP και η EMP grenade. Και τα 2 χαλάνε τα ηλεκτρικά (φώτα βασικά) στην γύρω περιοχή και κάνουν stun τους αντιπάλους για λίγο. Το portable EMP απλά ξεκινάει από τον Sam.
Φυσικά δεν γινόταν Splinter Cell χωρίς τα κλασσικά goggles του Sam. Όμως μην περιμένετε Night-Vision ή Thermal όπως παλιά. Τώρα αυτά είναι τα sonar goggles, τα οποία στέλνουν έναν παλμό που περνάει ανάμεσα από τοίχους και φωτίζει τους αντιπάλους (αν και δεν περνάει μέσα από μερικούς τοίχους) οι οποίοι μπορούν να γίνουν mark. Μετά από λίγο "σβήνουν" και στέλνει και άλλο παλμό και συνεχίζει έτσι. Θα μου πείτε το σόναρ δεν δουλεύει έτσι, αλλά ας το αφήσουμε αυτό. :P
Στα αρνητικά του, είναι πως αν και στο πασάρουν ότι έχει night-vision, σιγά μην το χρησιμοποιήσετε γι' αυτό. Επίσης δεν έχει μεγάλη εμβέλεια.
Deniable Ops
Εκτός του story, μπορείτε να παίξετε και κάποια άλλα modes σε διάφορες πίστες.
Διαλέγετε αν θα παίξετε με τον Arhcer της Third Echelon ή τον Kestrel της Voron. Εκτός της αλλαγής προσώπου (που εμένα είναι αντίστροφα; ) και της ανάλογης default στολής, δεν έχουν διαφορές.
Μπορείτε να διαλέξετε από αυτά που έχετε ήδη ξεκλειδώσει και κάνει upgrade, το πιστόλι σας, το δευτερεύον όπλο σας, 2 gadgets και την στολή σας πριν ξεκινήσετε.
Η κάθε στολή έχει 3 upgrades για gadgets, 3 για σφαίρες, 3 για armour. Σύνολο 9 που μπορείτε να ξεκλειδώσετε και ανάλογα πιο βάζει διαφορετικό "κομμάτι".
πχ. στην στολή του Sam, αν βάλετε το 3ο armour upgrade φοράτε το αλεξίσφαιρο, παρά το διακοσμητικό του, είναι μόνο το 1 από τα 3, οπότε μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς για το πως προτιμάτε να φαίνεστε. Δηλαδή όποιο από τα 3 (μόνο του) upgrades να βάλετε, είναι το 1/3 και όχι ότι το 3ο είναι το πιο δυνατό. Αυτό το δείχνει και αριστερά βέβαια στην μπάρα για armour.
Τα modes είναι:
Hunter: Όπου ο παίχτης πρέπει να σκοτώσει 10 αντιπάλους στην πίστα. Αν τον δουν οι αντίπαλοι, έρχονται άλλοι 10. Μετά από αυτό δεν έρχονται άλλοι.
Infiltration: Περίεργο όνομα μιας και πάλι πρέπει να σκοτώσετε 10 αντιπάλους. Απλά δεν πρέπει να σας κάνουν detect ποτέ, αλλιώς mission fail. (γιατί δεν το λένε silent elimination; )
Υπάρχει κατευθείαν στην Deluxe έκδοση. Στην απλή πρέπει να ξεκλειδωθεί μέσω Uplay.
Last Stand: Υπάρχει μια κεφαλή EMP και αντίπαλοι έρχονται κατά κύματα να την καταστρέψουν. Οπότε την προστατεύετε από το να την διαλύσουν όσο περισσότερο γίνεται.
Στα settings γίνεται να βάλετε όριο χρόνου, αν θα παίζετε μόνο με πιστόλια και αν θα παίζετε χωρίς gadgets.
Multiplayer
Στο online μέρος του παιχνιδιού πρέπει σίγουρα να έχετε ανοίξει τα ανάλογα ports, να έχετε πει στο firewall να μην μπλοκάρει το παιχνίδι και να κάνετε την προσευχή σας. :P
Πολύ συχνά δεν βρίσκει παιχνίδι, αλλά όταν βρει, το lag (τις φορές που έπαιξα εγώ) είναι μηδαμινό. Μόνο μια φορά είχα ένα μικρό delay στις κινήσεις, οπότε εκεί θα πρέπει να πήγε αρκετά ψηλά.
Εδώ υπάρχουν τα ίδια modes με του Deniable Ops. Μόνο που αντί για έναν παίχτη, έχετε 2.
Λειτουργούν ακριβώς το ίδιο.
Τα παραπάνω modes είναι το Coop και το Face Off.
Coop
Το Coop έχει μια ιστορία που συσχετίζεται με του Conviction και λαμβάνει μέρος λίγο πιο πριν, δηλαδή είναι prequel.
H ιστορία εκεί πάλι δεν είναι κάτι τρελό, αλλά έχει μερικά ωραία interrogations πάλι και γενικά έχει φάση όταν πηγαίνεις καλά με τον συμπαίχτη σου.
Το οποίο μέχρι στιγμής είναι λίγο πρόβλημα γιατί η Ubisoft δεν έβαλε ούτε text chat, ούτε VoIP και δεν μπορείς να συνεννοηθείς αν δεν έχεις κάποιο TS, Ventrillo, κλπ.
Οι κινήσεις είναι ίδιες όπως και στο single player αλλά αν είσαι απρόσεχτος και πας για grab ενώ σε έχουν δει, εκτός από το σπρώξιμο, τότε μπορεί να σε πάρουν για human shield όπως κάνεις κι εσύ και έχει 30 δευτερόλεπτα ο συμπαίχτης να σε σώσει. Εκεί πυροβολούν αν τον δουν, αλλά μπορεί και ο πιασμένος παίχτης να τους αποσπάσει την προσοχή με το use, οπότε βαράει αγκωνιά, αλλά δεν ελευθερώνεται. Όμως ο αντίπαλος για λίγο στοχεύει τον παίχτη αυτόν και ο ελεύθερος έχει ανοιχτό πεδίο προς το κεφάλι του και δεν τον κοιτάει ο αντίπαλος. Αν αποτύχει, τότε ξαναπιάνει τον άλλο για ασπίδα και ο χρόνος λιγοστεύει πολύ.
Επίσης, όταν ο ένας απο τους 2 χτυπηθεί αρκετά, πέφτει κάτω αλλά δεν πεθαίνει. Έχει κάπου 1 λεπτό να τον σώσει ο άλλος. Ο πεσμένος μπορεί να σηκωθεί λίγο και να πυροβολήσει, αλλά αν τον πάρουν χαμπάρι, τότε θα τον σκοτώσουν για καλά.
Σε περίπτωση που πεθάνει τελείως ένας παίχτης ή και οι 2 είναι ανήμποροι να δράσουν, το παιχνίδι τελειώνει και γυρνάνε στο τελευταίο checkpoint.
Face-Off
Εδώ οι 2 παίχτες παίζουν αντίπαλοι. Όμως η πίστα έχει και τους κανονικούς αντιπάλους του AI.
Uplay
H Ubisoft έβαλε το Uplay service της στο παιχνίδι. Αυτό κοιτάει μερικά δικά του challenges και δίνει αντίστοιχα uplay points για να ξεκλειδώσεις κάποια πράγματα. (όπως μια στολή, ένα όπλο, το infiltration mode αν δεν έχεις πάρει την deluxe έκδοση, κλπ).
Bugs
Όπως έγραψα στα γραφικά υπάρχουν διάφορα προβλήματα σε αρκετούς. Επίσης το παιχνίδι σε story mode κοντά στην μια ώρα περίπου φροντίζει να κάνει CTD. Μερικές φορές σκοτώνεις κάποιον 2 μέτρα από τον διπλανό του με σφαίρα στο κεφάλι και κλασσικά ο άλλος πέρα βρέχει. Πιστεύω ότι μια σφαίρα που περνάει ένα κεφάλι και ειδικά ένα πτώμα που πέφτει να κάνει αρκετό θόρυβο. :P Αν τον κοιτάει, τότε οκ, αν είναι γυρισμένος από την άλλη, θα τον αγνοήσει.
Πέτυχα και ένα bug όταν σε coop πήγαμε να ανοίξουμε μια πόρτα με τον συμπαίχτη. Εγώ πάτησα use για να πάρω θέση με τον λοστό, εκείνος πάτησε το κουμπί για bash. Οπότε ενώ εγώ είχα τον λοστό, εκείνος κλώτσαγε, το παιχνίδι τα είδε όλα και ατυχήσαμε. :P
Αναμένεται patch που θα φτιάχνει διάφορα προβλήματα και θα βάλει και VoIP, ας ελπίσουμε να μην χαλάσει κάτι.
Επίλογος
Tο παιχνίδι είναι αρκετά διαφορετικό από τα παλιά. Μην περιμένετε να παίξετε με τον ίδιο τρόπο. Προωθεί την χρήση δράσης και είναι πιο "άγριο". Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι απλοποιήθηκε πολύ και είναι αλήθεια πως λείπουν πολλά από τα παλιά.
Επίσης πολλοί λένε ότι ο Sam έγινε ο νέος Jack Bauer. Δεν μπορώ να δώσω γνώμη σε αυτό γιατί δεν έβλεπα 24, οπότε το βλέπω μόνο από την μεριά του Sam.
Ο Sam δεν ασχολείται πια με τους κανόνες, έχει χάσει πολλά, έχει αλλάξει. Δεν εμπιστεύεται σχεδόν κανέναν και δεν είναι πια ο οικογενειάρχης που έφευγε να "κάνει κάτι δουλίτσες" και μετά να γυρίσει σπίτι του και να κοιμηθεί. Βγήκε από το κλουβί του και διψάει για αίμα.
Μην περιμένετε stealth 100%, είναι stealth με γερή δόση action. Εμένα μου άρεσε. Μετά από 4 παιχνίδια (ok, λιγότερο στο DA) που πάσχιζα να μην σκοτώνω κανέναν ενώ έχω έναν πρώην SEAL, μου άρεσε η αλλαγή. Μην ξεχνάμε ότι αν έβγαινε ίδιο με τα παλιά, θα έλεγαν "μα πάλι ίδιο είναι", γιατί οι fans δεν είναι ποτέ χαρούμενοι. :P
Αν η Ubisoft αποφασίσει να φτιάξει και τα διάφορα προβλήματα καλά θα είναι. ;)
Ακολουθώ την σειρά από την αρχή και ίσως είμαι πιο ρομαντικός επειδή θέλω να βλέπω την ιστορία του Sam και ας έχουν αλλάξει οι συνθήκες.
Μου άρεσε το παιχνίδι και νομίζω ότι θα περάσω αρκετές ώρες στο multiplayer κομμάτι του. Και θα ξαναπαίξω το single player για την κινηματογραφικότητα που έχει.
Πως θα γίνουν τα επόμενα SCs δεν ξέρω, ελπίζω πάντως η Ubisoft να αρχίσει να κάνει καλύτερα ports γιατί είναι κρίμα να έχουν τόσοι προβλήματα με το παιχνίδι.
"...so watch your back. I can't stop him. Noone can!"
