Video Games Nostalgia: Tribes 2

Μετά από αρκετά πηδηματάκια και skiing με την βοήθεια του jetpack, φτάνεις απέναντι από την αντίπαλη βάση.

Το ραντάρ που βρίσκεται στην κορυφή έχει καταστραφεί από ένα βομβαρδιστικό που μόλις πέρασε και ο μόνος τρόπος να σε ανιχνεύσουν είναι από οπτική επαφή, από αυτή την γωνία όμως και ενώ η επίθεση γίνεται κατά μέτωπον, δεν κοιτάνε προς εσένα.

Ένας αντίπαλος πηγαίνει με repair pack να αρχίσει τις επισκευές στο ραντάρ. Ζουμ σεταρισμένο στο 20x, το spinfusor ρίχνει μια φορά προς το κεφάλι του αντιπάλου, ευτυχώς είναι ακίνητος και μέχρι να φτάσει ο μπλε εκρηκτικός δίσκος σε εκείνον, δεν θα το έχει πάρει χαμπάρι. Αλλά μόνος του δεν είναι αρκετός για να σκοτώσει, αλλαγή σε Laser Rifle, η ενέργεια από τo energy pack είναι στο max, οπότε 85% ζημιά σε headshot. Η βολή είναι επιτυχής, αλλά η ακτίνα μένει όπως πάντα αρκετά για να δει ο αντίπαλος από που του ήρθε, όμως ενώ γυρνάει είναι η ώρα που φτάνει ο δίσκος και τον σκοτώνει.

Καιρός να φύγεις από εκεί γιατί σε έχει δει η μισή άμυνα τώρα και να αλλάξεις θέση, δυστυχώς δεν ξεφεύγεις αρκετά γρήγορα και ένα μαχητικό Shrike σε κάνει το νέο σηματάκι της Mercedes στο μπροστινό μέρος του. Ο πιλότος φροντίζει να πατήσει τα κουμπιά VGTA (Voice -> General -> Taunt -> Awww, did that hurt?) για να σε κοροϊδέψει λίγο.

Καιρός για respawn έναν μικρό περίπατο στο Inventory Station και αλλαγή loadout σε medium armour και ρουκετοβόλο για να δει τι εστί βερύκοκο.

Κάπως έτσι εκτυλίσσονται αρκετές μικρές μάχες στο Tribes 2 μέχρι να τελειώσει ο γύρος του CTF. Ένα παιχνίδι που ήταν μπροστά από την εποχή του, το ίδιο και ο προκάτοχος του το Starsiege: Tribes, αλλά το 2 ήταν απλά πολύ καλύτερο. Το είχα αγοράσει ανήμερα της γιορτής μου, 23 Απριλίου 2001 και είχα μείνει μαζί του αρκετά χρόνια.

Παιχνίδι βασισμένο στο μέλλον με παίχτες που όλοι έχουν jetpack στην πλάτη για μεγάλα άλματα και futuristic όπλα, μηδαμινή ιστορία (το 2), σχεδόν αποκλειστικά multiplayer. Πολύς κόσμος δεν το είδε, στην Ελλάδα πρέπει να είχαν παίξει 5-6, όσοι όμως έκατσαν και έπαιξαν, γνώρισαν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που βγήκαν ποτέ.

Με το που μπαίνεις μέσα, στο μενού σε καλοσωρίζει η εικόνα του χαρακτήρα. Διαλέγεις male ή female και skin. Αν είσουν σε clan και είχε δικό της skin, το είχες περασμένο και το διάλεγες. Επίσης διάλεγες την φωνή του χαρακτήρα που άλλαζε και τα διάφορα λεγόμενα του.

Από εκεί μπορούσες να πας στο δικό σου homepage, να δεις το in-game e-mail, να κοιτάξεις την σελίδα της clan σου ή άλλων, να μπεις στα chat rooms, όλα ήταν μέσα στο παιχνίδι και δούλευαν από εκεί. Μέχρι και replays μπορούσες να δεις από αυτά που έκανες εσύ ή άλλος record την ώρα του παιχνιδιού αν ήθελες.

Μέσα στο παιχνίδι υπήρχαν αρκετά game modes όπως και διάφορα sets κανόνων, αλλά το πιο κλασσικό ήταν το Capture the Flag. Το οποίο είναι απλά "πάρε την σημαία του αντιπάλου και φερ'την στην δική σου". Στα περισσότερα παιχνίδια, απλά ξεχύνονταν οι 2 ομάδες και όλοι έτρεχαν για την σημαία.

Στο T2 ξεχύνονταν όλοι στα inventory stations για τα custom loadouts τους και στο vehicle station.

Τα inventory stations σε "έντυναν" ανάλογα με το loadout που είχες διαλέξει. Αυτό ήταν ένας συνδυασμός πανοπλίας (light, medium, heavy), pack (energy, satchel, jamming, cloak, repair, turret, portable turret, portable inventory station. motion sensor, radar sensor, camera αν θυμάμαι καλά) και όπλου.

Βασικά μπορούσες να διαλέξεις ό,τι ήθελες ανάλογα με την περίσταση. Στο πεδίο της μάχης σε φορητά inv. stations μπορούσες να ξαναλλάξεις loadout αλλά όχι πανοπλία, αν και γινόταν αυτό με άλλο τρόπο.

Τα οχήματα ήταν όλα ιπτάμενα ή hover. Shrike Fighter, Thundersword Bomber και Heavy APC ήταν η αεροπορία. Wildcat hoverbike, Beowulf Tank και Mobile Point Base (MPB) ήταν του εδάφους. Το MPB ήταν πράγματι μια μικρή βάση αφού ήταν το μόνο με ρόδες, πολύ αργό και σαν νταλίκα. Όταν σταμάταγε έκανε deploy, άνοιγε missile turret στην κορυφή που στόχευε αυτόματα ιπτάμενους αντιπάλους, έκανε jam την περιοχή γύρω του για να μην ανιχνεύεται από το ραντάρ και έβγαζε κανονικό inventory station από πίσω για να αλλάζουν και πανοπλία όσοι ήταν εκεί.

Γενικά να εξηγήσεις όλο το παιχνίδι θα έπαιρνε αρκετή ώρα και γραμμές κειμένου, αλλά ήταν τόσο καλό γιατί υπήρχαν τόσες επιλογές.

Από το command circuit (map view δηλαδή), έβλεπες τους παίχτες της ομάδας σου και όσους αντιπάλους έβλεπαν ή τους είχαν πιάσει τα ραντάρ, τα οχήματα, τα turrets και τα ραντάρ της βάσης όπως και τα deployables. Ανα πάσα στιγμή μπορούσες να διαλέξεις κάποιο turret ή κάμερα για πάρεις τον έλεγχο. Να δώσεις waypoints, διαταγές σε παίχτες να βοηθήσουν κάποιον ή να επιτεθούν κάπου, κλπ.

Στο πεδίο της μάχης εκτός του customisability των παιχτών, μπορούσες να αλλάξεις (αγοράζοντας και κουβαλόντας στην πλάτη τα βαριά) turrets της βάσης ανάλογα με την περίσταση.

Μέσα στις βάσεις υπήρχαν γεννήτριες, άλλες για ενεργειακά πεδία και άλλες για την κεντρική παροχή της βάσης. Αν διελυόταν αυτή, τότε έσβηναν τα πάντα μέσα (ραντάρ, inv. stations, turrets) και επίσης τα φώτα έσβηναν και άναβε ένα κόκκινο emergency light για να βλέπεις και λίγο. Οπότε κάποιος έπρεπε να κατέβει για επισκευές και να διώξει τους εισβολείς.

Και όσο γινόταν μάχη εντός, εκτός και στον αέρα, κάπου έτρεχε και κάποιος να πάρει την σημαία και μετά έτρεχε σαν τρελός (ή είχε κάποιο όχημα από συμπαίχτη που του άφηνε) για να την καταλάβει.

Το παιχνίδι επίσης είχε τα δικά του voice commands όπως και VoIP.

Τα voice commands ήταν σε κατηγορίες, το V άρχιζε τα voice commands και από εκεί διάλεγες γενικά, άμυνα, επίθεση, animations κλπ.

Πχ. Έμπαινες σε παιχνίδι, έβλεπές κάποιον VGH, VGAW, VGAS, κοιτάς ψηλά VWB και ψοφάς από βόμβες. :P

Μετάφραση Voice -> General -> Hi, V. -> G. -> Animations -> Wave, V. -> G. -> A. -> Salute ("I'm on it!") και V. -> Warning -> Bomber ("Incoming Bomber!").

Από γραφικά ήταν όπως στο παραπάνω screenshot, για την εποχή του (και σε σχέση με το Τ1) ήταν πολύ καλά και χρησιμοποιούσε το ίδιο μοντέλο χαρακτήρα σε FPS και εξωτερικά, οπότε έβλεπες και το σώμα σου όταν κοίταζες κάτω.

Ο ήχος ήταν επίσης ωραίος με αρκετά ξεχωριστά ηχητικά εφφέ και αστεία λόγια.

Το gameplay από το βάθος και μόνο, ήταν ασυναγώνιστο και πολλοί τα βρήκαν σκούρα και δεν έκατσαν. Όσοι όμως συνέχισαν ήξεραν με τι διαμάντι είχαν να κάνουν. :)

Δυστυχώς κάποια στιγμή χρειάστηκε η Sierra να κλείσει τον Master Server του παιχνιδιού, όπως και με το Tribes 1 πριν από αυτό.

Κάποτε βγήκε και το Tribes: Vengeance (Tribes 3), αλλά πέθανε λόγω κακού (ανύπαρκτου) support γιατί η Vivendi Universal δεν άφησε ούτε ένα patch να βγει και γιατί το παιχνίδι ήταν τόσο πετσοκομμένο για τον μέσο παίχτη που απλά πάτωσε κι ας είχε πάρει καλά reviews.

Όποιος έφτασε μέχρι εδώ ελπίζω να κατάλαβε περίπου μερικά πραγματάκια για το παιχνίδι.
Ακόμα και σήμερα, λίγα παιχνίδια βλέπω να αξιοποιούν πράγματα που ήταν τόσο βολικά τότε.

Δεν θα ξαναϋπάρξει παιχνίδι σαν το Tribes 2 αν και τώρα πια, τα παιχνίδια έχουν ακολουθήσει διαφορετική πορεία γενικά. Ήταν πάντως το αγαπημένο μου παιχνίδι (μαζί με το πρώτο Aliens vs Predator για PC, αλλά αυτό another time. :P)

Πάντως για όσους θα ήθελαν να δουν πως ήταν το παιχνίδι, μια ομάδα παιχτών έκανε το TribesNext, δηλαδή το Tribes 2 να δουλεύει σε έναν νέο Master Server (χωρίς όμως in-game e-mail, homepage, κλπ την τελευταία φορά που το είχα δει). Γιατί όχι, δωρεάν είναι. ;)